Milenialsi przestają być najmłodszym pokoleniem na rynku pracy. Stopniowo awansują w firmowej hierarchii, zajmując coraz wyższe stanowiska. Są przedsiębiorczy i zdeterminowani, by pokazać, na co ich stać.

Milenialsi zarządzają to trzecia, po Milenialsach w pracy i Zarządzaniu milenialsami książka Espinozy poświęcona pracownikom z generacji Y. Tym razem, wspĂłlnie z Joelem Schwarzbartem, Espinoza pomaga odnaleźć się milenialsom w świecie po awansie. By to zrobić, wykorzystuje lata doświadczeń, badań i rozmĂłw z pracownikami i pracodawcami. To wymarzony poradnik dla milenialsĂłw, ktĂłrzy chcą sprawdzić się w roli menedżerĂłw i szefĂłw oraz zastanawiają się nad powierzeniem młodszym podopiecznym poważniejszych zadań.

Podobnie jak w przypadku pojawienia się pokolenia Y na rynku pracy, rĂłwnież w ich awansach autorzy dopatrują się szansy na pojawienie się nowej jakości w zarządzaniu. Połączenie ich ambicji, młodego wieku i życiowej postawy - innej niż w przypadku poprzednich szefĂłw - może sprawić, że rola i pozycja menedżera mogą ulec zmianie. Zdaniem pracownikĂłw liderzy z pokolenia Y są pełni energii, dysponują świeżym spojrzeniem, mają otwarte umysły, są wyrozumiali i pomocni i skupiają się na budowaniu relacji. Jednak by uwolnić ten potencjał, milenialsi muszą poradzić sobie z ogromną presją - zarĂłwno ze strony przełożonych, jak i swoich rĂłwieśnikĂłw.

Z jednej strony milenialsi chcą za wszelką cenę spełnić oczekiwania tych, ktĂłrzy im zaufali i powierzyli nowe obowiązki. Z drugiej - prĂłbują pozostać utrzymać relacje z kolegami, ktĂłrzy pozostali niżej od nich w hierarchii służbowej. Wszystko to oddziałuje jeszcze na system wartości milenialsĂłw, ktĂłrzy przede wszystkim cenią sobie m.in. niezależność, autentyczność i pozostawanie w zgodzie ze sobą. Espinoza i Schwarzbart pokazują nie tylko, jak poradzić sobie z tym wszystkim, lecz także, jak mimo początkowych przeszkĂłd, porozumieć się ze starszymi pracownikami, zdobyć zaufanie innych milenialsĂłw i zostać świetnym szefem.

Roszczeniowi, leniwi, niecierpliwi i nielojalni - milenialsi nie cieszą się popularnością wśrĂłd pracodawcĂłw. Stopniowo przejmują jednak rynek pracy i już niedługo stanowić będą najliczniejszą grupę pracownikĂłw na świecie. Już niebawem szefowie staną więc przed wyborem: dogadać się z milenialsami albo co kilka miesięcy otwierać nowe rekrutacje w oczekiwaniu na pokolenie myślące podobnie do nich, ktĂłre może nigdy nie nadejść.

Zarządzanie milenialsami to drugie wydanie klasycznej pozycji Espinozy i Ukleji. Korzystając z literatury, kontaktĂłw z firmami oraz własnych, poszerzonych badań autorzy pokazują, że problem może nie tkwić w milenialsach, lecz w menedżerach i tym, w jaki sposĂłb podchodzą do pracownikĂłw.

Roszczeniowi? CĂłż, tylko wtedy, kiedy odpowiednie wynagrodzenie potraktujemy jako niezwykły przywilej. Leniwi? Jeśli tylko uwierzą w znaczenie tego, co robią, będą w stanie pracować dniami i nocami - ale niech nikt nie oczekuje od nich, że będą zadowoleni z siedzenia w biurze przez osiem godzin. Nieposłuszni? Szef to ktoś, komu wyjątkowy szacunek należy się z powodu jego stanowiska, a polecenie, jeśli nie ma sensu, nie stanowi wartości samo w sobie.

GłĂłwny trzon książki stanowi przewodnik po wartościach szczegĂłlnie ważnych dla milenialsĂłw, a ktĂłre często stają się punktami zapalnymi konfliktĂłw w firmie: chęć elastycznego łączenia pracy z życiem osobistym, potrzeba wyrażania siebie i kreatywności, samodzielność oraz dążenie do budowania relacji. Na podstawie odpowiednio dobranych przykładĂłw autorzy pokazują, w jaki sposĂłb załagodzić spĂłr i wykorzystać każdą z tych cech do skutecznego zmotywowania milenialsĂłw do pracy. Ich zdaniem to nie tylko możliwość, ale przede wszystkim konieczność: menedżerowie, ktĂłrzy zdecydują się okopać na swoich pozycjach i zrezygnować z porozumienia, narażą swoje firmy na ogromne straty.

Espinoza i Ukleja opisują zupełnie inne pokolenie niż to, ktĂłre znamy z branżowych czasopism i medialnych debat. Milenialsi, z ktĂłrymi rozmawiali, to ludzie zdeterminowani i chętni do pracy, ktĂłrzy - być może jako pierwsze pokolenie od długiego czasu - głośno mĂłwią o tym, czego chcą i co im się należy. W rzeczywistości bowiem ich pragnienia i cele jako pracownikĂłw nie rĂłżnią się zbytnio od tych, ktĂłrymi kierowali się ich starsi koledzy i koleżanki. "Każdy pracownik - piszą autorzy - chce tego, czego milenialsi: spełnienia, uznania, doceniani i wynagrodzenia".

W jaki sposĂłb działam ja? I wszyscy inni?
Z instrukcją obsługi ludzie wokĂłł nas są znacznie przyjemniejszymi towarzyszami niż bez. Miło byłoby rĂłwnież czasem zrozumieć samego siebie. Doktorzy Kitz i Tusch nie tylko z humorem opisują, jak działamy, ale zgłębiają także fascynujące przyczyny naszych wewnętrznych mechanizmĂłw działania. Sztuczki psychologii życia codziennego możemy wykorzystywać każdego dnia, dostajemy też wreszcie sensownie brzmiące odpowiedzi na odwieczne pytania dotyczące naszego życia - jak na przykład:
Dlaczego nigdy nie robimy tego, co powinniśmy i nie dostajemy tego, czego byśmy sobie życzyli?
Czy przeciwieństwa rzeczywiście się przyciągają?
Czy kobiety naprawdę nie umieją parkować, a faceci naprawdę nie potrafią słuchać?
Jak ze stuprocentową pewnością zapewnić sobie w pracy podwyżkę?

Philip Zimbardo i Nikita Coulombe biją na alarm: męskość jest w kryzysie! Młodzi mężczyźni rezygnują z gruntownego wykształcenia, nie radzą sobie na rynku pracy, nie potrafią stworzyć dojrzałej relacji z kobietą. OpĂłźniają wyprowadzkę z rodzinnego domu, nie dbają o zdrowie i kondycję. W zamian za to spędzają czas na "męskich" rozrywkach, sukcesy odnoszą w grach komputerowych, a wiedzę o intymności czerpią z filmĂłw pornograficznych.
Dlaczego tak się dzieje? Autorzy twierdzą, że to nieskuteczny system edukacji, rodziny z nieobecnym (psychicznie lub fizycznie) ojcem, nadopiekuńcze matki oraz uzależnienie od pobudzenia, ktĂłre daje wirtualna rzeczywistość, nie sprzyjają rozwojowi facetĂłw.
Czy jesteśmy bezradni wobec upadku męskości? Czy możliwe są działania na poziomie systemu edukacji, mediĂłw, polityki społecznej, ktĂłre mogą zaradzić kryzysowi? W jaki sposĂłb matki i partnerki młodych mężczyzn mogą im pomĂłc nadążyć za wymaganiami życia? Co wreszcie sami faceci mogą zrobić dla siebie, by przestać zmagać się z własnym życiem, a zacząć żyć? Autorzy proponują działania, ktĂłre mogą powstrzymać postępujący kryzys męskości i uchronić kolejne pokolenia młodych chłopcĂłw przed życiową nieporadnością.